1. Nahan warna
kaping sapta kang winuwus,
kalamun sira
abukti,
pribadi nèng
wismanipun,
nganggoa
lakuning ngèlmi,
manut Jeng Rasul
kinaot.
2. Pendhak tengah
ari yèn dhahar Jeng Rasul,
pan ing sadina
sawengi,
mung sapisan
dhaharipun,
sarwi jegang
yèn abukti,
tumungkul tan
amiraos.
3. Duk amuluk ing
sekul sarwi anebut,
ing asmanira
Hyang Widhi,
bismilah
salajengipun,
mawi dungan
pan utami,
lajeng dhaharé
ing kono.
4. Yèn wus dhahar
tumenga lajeng anginum,
tigang cegukan
tan luwih,
kang sacegukan
anebut,
alkhamdulillah
hirabil,
ngalamin sukur
ing Manon.
5. Ingkang kalih
cegukan dènira nebut,
subekkannallah
ping kalih,
maha sucekken
Hyang Agung,
déné yen sira abukti,
lan tatamu sabarang wong.
6. Anganggoa
yudanagara mrih patut,
asilaa ingkang
becik,
dèn mepes
sarwi tumungkul,
haywata saduwa
kaki,
lawan haywa
amiraos.
7. Mung nyarakna
pasuguhira mring tamu,
wusing
mengkono sirèki,
hiya haywa
muwus-muwus,
mung yèn
tamunira angling,
ngajaka selang
wiraos.
8. Tandukana
prihen sukané ing kalbu,
akèha denira
bukti,
dèn sumeh
netyanireku,
sira haywa
uwis dhingin,
angèrènana ing
kono.
9. Wus lakuné
sanadyan sira wus tuwuk,
iriden denira
bukti,
nagntènana ing
tatamu,
tuwin lamun
sira bukti,
lan janma kèh
hya mengkono.
10. Saenggoné
miwah sira yèn martamu,
pan hiya
mengkono ugi,
haywa sembrana
ing kalbu,
momoyok
sajroning galih,
sega iwak
kurang kaot.
11. Den asengkud
kurmat paringan Hyang Agung,
yèn sira
nanacad batin,
tan apik
segané wuluh,
myang iwaké
nora becik,
kasiku sirèng
Hyang Manon.
12. Dèna émut duk Nabi Musa ngalurug,
kaluwèn umaté sami,
nèng ara-ara duk bingung,
andodonga
Kangjeng Nabi,
minta sihira
Hyang Manon.
13. Pinaringan
saking ngawiyat tumurun,
umaté wus dèn
janjèni,
yèn pinaringan
sirèku,
haywana nacad
sirèki,
sagah sandika
sakèh wong.
14. Nulya samya
nadhah ngrasa nikmatipun,
sawenèh ana
kang angling,
mung sawiji
cacadipun,
pepak
wak-iwakanèki,
mung lalaban
tan sumaos.
15. Durung tutug
pamangané gya sumemprung,
rarampadan
wangsul malih,
mring ngawiyat
tan kadulu,
yèku labaning
wong pinging,
sembrana nora
rumaos.
16. Bok rejeki
mutung nora bisa nusul,
marma éling dèn pakéling,
lamun abukti sirèku,
anèng wisma
dèn ladèni,
mring rabinira
dèn alon.
17. Haywa
grusa-grusu amuluking sekul,
yèn tan
kabeneran nenggih,
barang kang
dèn olah iku,
kurang gurih
kurang asin,
teka panganen
kémawon.
18. Mengko yèn wus
gonira bukti wus tuwuk,
calathuwa dèn
aririh,
jangan iku
kurang anu,
miwah wak-iwanèki,
apa kurangé ing kono.
19. Bésuk manèh doyanaku iwak anu,
sapisan kéwala uwis,
kanggowa ing sajegipun,
yèn tan kabeneran malih,
teka menenga kèmawon.
20. Nora becik
wong mangan kamoran nepsu,
dhingini pan
aranèki,
mungguh ing
Hyang Maha Agung,
pingro suda
wahnanèki,
ping tri
rijekiné kalong.
21. Haywa
anggagampang ing bukti tan arus,
nora ta lamun
pinikir,
wong amangan
apan iku,
nora kena kedhah-kedhih,
iku ta aja mangkono.
22. Wonga mangan
uger-uger dadi baku,
yekti
panancanging urip,
nanging dèn
sawetarèku,
hiya haywa
anjurungi,
ing nepsu
luamah kang wong.
23. Yèn
anjurungana ing luamah nepsu,
tanwun gelis angemasi,
janma mati murka iku,
sabarang-barang
binukti,
wataké nepsu
katongton.
24. Amangana
kéwala tatamba lesu,
yèn banget
lesunirèki,
ngedhihken
ihtiyaripun,
nora rosa angabekti,
kedhik ngamalé ponang wong.
25. Yèku madya
sakedhik sedya ing kalbu,
tapa
salamining ngurip,
akathah
paédahipun,
gampangken
saliring kapti,
amadhangken
tyas sumrowong.
26. Haywa watak
sasarapan ésuk-ésuk,
yèku memetengi
ati,
baliyur
pikolehipun,
tan apik
sabarang pikir,
ngaloproh
aréyah-réyoh.
27. Yèn akenceng
kudu druweng gathak-gathuk,
yèn kendho
muntir-malintir,
tan kenang
kinarya baku,
wateké wong
wareg bukti,
kudu turu
anggeloso.
28. Barang karya
yèn dèn lalantèh amatuh,
yèn wong
angubungi bukti,
sinuda
landheping kalbu,
pan kethul
kang amareki,
mung bangsa
badan kang condhong.
29. Pondhong pikul
rosa kuwat garu mluku,
lamun sutaning
priyayi,
priyayi sawanganipun,
kudu nganggo bagsa ati,
pikiré ingkang mirantos.
30. Yèn nganggowa
pikiring pikul kalebut,
lapak
kuwaregen bukti,
pan dudu
bubuhanipun,
bangsa ati
wruh ing pikir,
bubuhanira
wong anom.
Tidak ada komentar:
Posting Komentar